Sint-Petersburg (Rusland)

Na 1,5u wachten aan de grensovergang tussen Estland en Rusland dachten we dat het eindelijk aan ons was tot er een mannetje naar ons kwam met een kaartje waarop in het Engels stond dat we eerst ergens anders (2.5km terug) een reservering moesten maken voor de border-crossing. Wij daar naartoe en daar hebben we 4u gewacht tot het onze beurt was om een ticketje af te halen. Dan terug naar de grenspost waar we uiteraard terug een uur stonden aan te schuiven en na wat gedoe over de ontbrekende papieren van de aanhangwagen mochten we toch door de Estse kant, de brug over de Narva over en aan de andere kant alweer aanschuiven. Alles eens mogen open doen, weer gedoe over de remork, maar wel vriendelijk die Russen. Na acht uur mochten we dan toch eindelijk het land binnen rijden. Een vreemd gevoel. Na zo heel de tijd in Europa precies zo wat op vakantie te zijn begint precies hier het reisgevoel dat we eerder in Zuid-Amerika, Australië of Noord-Afrika hadden…

Om St.Petersburg te gaan bezoeken hebben we ons maar op een camping geïnstalleerd. Nu is de enige kampeermogelijkheid hier tussen de houten gebouwen van een Bokrijk-soort openluchtmuseum. Wel leuk, ontspannen maar toch weer wat bekijks overdag van de bezoekers J. Voor hen zijn we een extra attractie. 

We zitten in Peterhof, een klein optrekje van Peter de Grote buiten de stad...

Het Russische Versailles.

Flor heeft zoals gewoonlijk meer aandacht voor de diertjes en Tuur bestudeert de technische kant van de meer dan 140 fonteinen.

St-Petersburg is schoon, we zijn twee dagen met openbaar vervoer het stadje in gegaan. Amai die Russen kijken ook naar gene roebel als het over hun metrostations gaat. Zo mooi!! En dan al die knappe gebouwen en paleizen!! Sjiek!

Een vriend had ons, net voor we vertrokken, gezegd dat we zeker naar “l ’Hermitage” moesten gaan. Een paleis met een enorme kunstcollectie van Catharina de Grote en haar opvolgers. “Je kan niet naar St.Petersburg gaan en niet naar l ‘Hermitage”… Tja, dan doen wij dat he. Nu moet ik zeggen dat wij niet zo “into art” zijn…  Vaak “zonde van de ruimte” gezegd en voor Tuur mocht het toch ook wat moderner zijn. Kunstkenners en –liefhebbers kunnen hier dagen rondlopen maar na 4 uur hadden wij er toch genoeg van. Rembrant, Van IJk, Ruhbens, Da Vinsji, Mikelangolo,… Het stond en hing er allemaal. Maar wat misschien nog mooier was, waren de ruimtes zelf in het paleis. 

 Onder het motto "Waar is Wally?": Zoek Tuur, Flor en Mieke op onderstaande foto:

Moe en voldaan:

Oh ja, en bij het oude Egypte stond ik toch ook een beetje versteld van wat ze daar allemaal uit al die piramides hebben gesleurd. 5 jaar geleden ben ik daar zelf nog geweest en buiten de piramides en grafmonumenten is daar eigenlijk niets achter gebleven. Nu zie ik het! Het ligt allemaal hier! Er ligt hier zelfs nen echte mummie!

 Dat brengt ons naadloos bij ons bezoek aan het zoölogisch museum waar onze Flor zich een SD-kaart van 16GB vol foto’s geschoten heeft en waarvan we u besparen. Van overal ter wereld hebben ze hier alle soorten beesten naartoe gehaald en opgezet tentoongesteld. Uniek ook is dat hier een echte mammoet van 44000 jaar oud zit en enkele baby mammoetjes (bestaat een verkleinwoord voor zoiets groots?) zoals zij in de permafrost in het noorden van Siberië gevonden zijn. Ons jongens in hun nopjes. Wij ook.

Nu op naar Moskou!

Bedankt voor de reacties, dat is altijd leuk om te lezen. Groetjes

Estland

Estonia: meer van die groene landschappen met weidebloemen en houten huizen, sommige zouden bij ons onbewoonbaar verklaard worden. Toch staat er vaak een dure bak op de oprit, misschien steken de mensen daar hun geld in... De vriendelijkheid van de mensen is er eigenlijk niet op vooruit gegaan. Hoewel, als je hen iets vraagt dan kunnen ze het wel. Zoals ze hier staan te wachten op de bus is gelijkaardig aan de wachtrijen bij ons in de bakker op zondag. Met veel en niemand die iets zegt. Dus veel verschillen we niet dan zeker? 

Het uitzicht wordt regelmatig ontsierd door een Sovjet-relikwie.

We zijn vanuit Letland recht naar het Soomaa Nationaal Park gegaan waar we op zoek zijn gegaan naar Bevers maar enkel hun dammen en burchten konden spotten. Kampeerplaatjes voor wildkampeerders zijn hier zo goed voorzien dat je eigenlijk niet meer over wildkamperen kan spreken. Hier ligt overal in een apart huisje hout, een zaag en een kliefblok om aan de slag te gaan. Vuurplaatsen zijn voorzien van barbeque-grills en overal zijn er bush-toilets, een kampeerplek had zelfs water en elektriciteit. Die hebben we dan maar overgeslagen. Hier zagen we weinig tot geen volk maar 's avonds wisten we ook waarom. Opgegeten door honderden horse-flies, muggen, kleine mini-vliegjes.
Rap die tent in en de klamboe erover!!!

Hier heb ik de jongens de beginselen van vleesetende planten geleerd: zonnedauw met hopen. 

Sorry voor die ene mier...

The old  Estonian village-swing

In het Laheema National parc helemaal in het noorden van Esland liggen honderden grote afgeronde rotsblokken die hier tijdens de laatste ijstijd met een gletsjer uit Finland zijn terecht gekomen. 

Mooie wandeling maar vooral: plots zei Flor op de achterbank heel serieus: "Mannekes, mannekes hebdegelle da gezien? Rij eens achteruit, ik heb daar nen beer gezien!" Excitement allom want inderdaad op ongeveer 10 m van ons een bruine beer die zich niet zo veel van ons aantrok want hij wandelde gewoon langs de baan verder. Schitterend om dit samen mee te maken! We konden hem zelfs een half uur lang volgen langs de baan en observeren hoe hij zijn prooien verslond. (lees: in de grond dabde op zoek naar klein gedierte)

Een filmpje voor de liefhebbers:

De laatste dagen stonden we samen met tientallen Hollanders, Duitser en Ieren op de Tallinn City  Camping. De moeite!!! Met zijn allen opeengepropt op een betonnen parking tussen industriegebouwen, waar Jan en alleman passeert. Sanitair is in een verlaten sporthal, 1 afwasbakje voor iedereen. Hey maar: een lekker warme douche en goeie WIFI, wie weet wat krijgen we in Rusland en Mongolië enzo...??? Allemaal zo slecht nog niet!

Tallinn zelf ziet er met een stralend zonnetje en 20 graden ongetwijfeld sprookjesachtig uit. We hebben het ons dan ook zo proberen voor te stellen in de constante regen. Middeleeuwse torentjes op de voormalige stadsomwalling en pitoreske straatjes. Enkele koffies / theetjes en een paar tichu-spelletjes later staan we weer op onze gezellige camping.

Morgen naar St.-Petersburg, dat wordt spannend...

Letland

Het landschap in Letland ziet eruit zoals dat in Litouwen. Heel groen, meren, rivieren, veel dennenbossen, hier en daar een houten huis. Enkele houten huizen bijeen  noemen ze hier dan al een dorp maar echt veel valt er niet te beleven. In de steden is er vaak een mix tussen moderne gebouwen, houten huizen en van die oude Sovjetblokken.
De mensen zijn absoluut niet vriendelijk. Wij maar zwaaien en lachen maar we krijgen geen signaal terug behalve van de overvriendelijke dames van het toeristische bureau die hier waarschijnlijk op getraind zijn.

We hebben de kustlijn gevolgd en zijn van het ene mooie strand/kustdorpje naar het andere gereden. Naar van die plekjes waar je niet zonder 4X4 geraakt. Echt fantastisch! Jammer genoeg was het nog niet warm genoeg voor een duik in de zee en hebben we maar een ticket voor het zwembad gekocht. Kindjes zwemmen en wij genieten in de sauna, zalig!

 Goedemorgen, iemand een toastje????

Soms duurt het even voor we het geschikte plekje vinden om te slapen. Maar als we dan ineens op een prachtige plek terechtkomen, zijn we allemaal heel content.

Waar we ook staan, Flor gaat steeds op dierenzoektocht. Het is te zeggen, hij heeft er precies een speciaal zintuig voor. Echt hard moet hij niet zoeken. Hier heeft hij een grasslang gevonden. Geen paniek, deze is niet giftig hoor!

Ondertussen hebben we een tweede vislijn aangekocht want Tuur en Flor willen samen kunnen vissen. De rivieren in de nationale plekken zijn dan de ideale plekken, op de muggen na.....Opa die missen we dan natuurlijk ook want wij kennen er niet veel van. Meestal zijn we meer bezig met die lijnen te ontwarren dan te vissen. Onze Tuur beweert dat hij hierdoor al wat geduldiger geworden is. Dat kunnen we niet van iedereen hier zeggen ;-). Stijns conclusie: vissen doe je met opa!

Natuurlijk hebben we de hoofdstad van Letland ook bezocht en zoals je kan zien heeft Riga voor elk wat wils, ook voor de kinderen: prachtige art nouveau gebouwen, pleinen met gezellige terrasjes,  een grote kleurrijke markt,..

Hier enkele indrukken van het Gauja nationaal park. Een mooi stukje natuur waar er heel wat voorzieningen zijn voor de wildkampeerders: picnictafel, BBQ, eco-toilet,vuurplek. Prima plek voor ons dus.

Oeps, voor de eerste keer vastgereden. De mannen vonden het super om die winch eens te kunnen gebruiken. In enkele minuten was het klusje al geklaard en konden we verder naar het onderstaande slaapplekje. 

Hier in Letland is het voor het eerst voelbaar geworden dat het niet altijd makkelijk is om constant bij mekaar te zijn. Het moest er eens van komen hè. Gelukkig overwegen de plezante momenten.

Nu zitten we in Tallinn, verslag over Estland volgt snel. 

Vele groetjes van ons allemaal x